Lady Jane.

Λέγεται ότι από τα 1694 στις Γαλλόφωνες περιοχές, έχει καταγραφεί ο όρος damme-jeanne, ως ονομασία εκείνου του ογκώδους γυάλινου δοχείου μεταφοράς και αποθήκευσης κρασιού, με χαρακτηριστικό τη φαρδιά μέση, το λεπτό λαιμό και το προστατευτικό ολόσωμο ντύσιμο με πλεχτούς εύκαμπτους ινώδεις φυτικούς ιστούς σαν της λυγαριάς. Η νταμιτζάνα, που λέμε.

Φαίνεται κάποια κυρά της εποχής με αντίστοιχες χάρες, φορέματα και λούσα δάνεισε στους αιώνες το όνομά της, για το βασικό σκεύος διακίνησης του Διονυσιακού ποτού. Η ονομασία, λοιπόν, πέτυχε και διαδόθηκε. Στα 1769 καταγράφεται και στους απέναντι της Μάγχης γείτονες, με αισθητές τροποποιήσεις αλλά και ομοιότητες, ο όρος demijohn. Ακούστε και στην Ισπανία, damajuana, στους Ιταλούς damigiana και για εμάς ξέρετε...

Μία γλώσσα, από στόμα σε στόμα, δίνει νόημα στις λέξεις βασισμένη στην κοινή για όλους σημασία του κρασιού στη ζωή. Έξι τέτοιες μικρές κυράδες, σκοπεύω να πάω βόλτα στο Κυκλαδονήσι μου, το ερχόμενο Σάββατο. Όλο το κρασί μου να μου πιουν και να τις φέρω προσεκτικά γεμάτες, για να συνεχίσουμε τις γιορτές εδώ.