Διαβάζω από τον Fernand Braudel, Η Μεσόγειος, ο Χώρος και η Ιστορία, σχετικά με το ερασιτεχνικό ψάρεμα στη Mare Nostrum:
"O ψαράς γνωρίζει τη θάλασσα μπροστά στο λιμάνι του όπως ο αγρότης γνωρίζει τη γη του χωριού του. Γνωρίζει όλα τα σημεία όπου είναι λογικό να βρει το ροφό, την τσιπούρα, τις γλώσσες,...,το μπαρμπούνι, τους κέφαλους... Εκμεταλλεύεται τη θάλασσα όπως ο αγρότης το χωράφι του. Απομακρύνεται ελάχιστα από το λιμάνι ή από τον όρμο του χωριού του. Αν σηκώσει τα μάτια μπορεί να διακρίνει το ίδιο του το σπίτι. Αυτός ο βιοτέχνης ψαρεύει όπως ψάρευαν πάντα με δίχτυα, με απόχη, με παλάγκο ή με πυροφάνι... Η καθημερινή ζωή πλάι σ' αυτούς τους ψαράδες δίνει χαρά και σήμερα ακόμη σε όποιον δεν φοβάται ούτε τον ήλιο, ούτε τα κύματα, ούτε τις εκπλήξεις..."
Τώρα είναι χειμώνας κι εμείς οι αγρότες του γιαλού περιμένουμε να βγούν τα πρώτα ανοιξιάτικα βλαστάρια μας για να τα κορφολογήσουμε...κι οι εκπλήξεις στο αγκίστρι μας δεν μας φοβίζουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου