Καλά Χριστούγεννα.

Με πολλές γλυκές σοκολατένιες σπιτικές ευχές! Και του χρόνου και πάλι να είμαστε όλοι καλά.

Χρόνια Πολλά.

Και φέτος το κρασί μας είναι στο τραπέζι, λίγο μα καλό, συνεπώς αρκετό. Και του χρόνου σε όλους μας, με υγεία και καλά κρασιά...

Όπως κάθε χρόνο.

Έτσι και φέτος. Την τρίτη κατά σειρά ημέρα Πέμπτη του μήνα Νοέμβρη, εμφανίζεται στα ράφια και στα ποτήρια της παγκόσμιας (πια) κατανάλωσης το φρέσκο καινούριο Beaujolais Nouveau.                                                                   

Ένα σημάδι διαχρονικότητας, ένα σημείο αναφοράς για τη χρονιά που έρχεται, για τη χρονιά που έφυγε, για όλες τις χρονιές. Ελπίζουμε, η εφετεινή χρονιά να είναι εύγευστη, με γερό σώμα, γνήσια γεύση και με ένα μπουκέτο αρώματα φρεσκάδας για το καθημερινό τραπέζι. Και του χρόνου! 

Il est arrivé!

O διπλανός.

Όσοι το έχουν ζήσει ξέρουν. Μέρα καθημερινή, ώρα εργάσιμη, διασχίζοντας το ποτάμι. Σταματημένος για μια στιγμή δεν διακόπτεις κάτι. Όλα συνεχίζονται. Μόνο που συντονίζεσαι νοερά με τους διπλανούς σου για να μην προκύψουν επιπλέον απρόοπτα. Πάμε παιδιά, όλοι μαζί, προχωράμε. 

Jump man.

Έτοιμο. Για προσεδάφιση και ειδικές αποστολές. Με τον ισχυρό κινητήρα συσπείρωσης ελατηρίου, για απότομες επιταχύνσεις. Τα ελαστικά υψηλής τριβής που ανεβαίνουν κάθε εμπόδιο με ασφαλές πάτημα. Τις εμπρός και πίσω αναρτήσεις για ομαλές προσγειώσεις. Τα σκληρά πλαστικά μέρη που αντέχουν στις κρούσεις και στις πτώσεις. Και βέβαια την ελκυστική γραμμή του αμαξώματος με τους αγωνιστικούς χρωματισμούς. Βρουμ...

Moon sault.

Back on the chain gang... Όλες οι οδηγίες φυσικά στα ιαπωνικά. Μόνο βοήθημα μικροσκοπικές παράπλευρες εικόνες, που χωρίς αυτές τίποτα. Ένα επιπλέον έγγραφο για συμπλήρωση, που ζητά μάλλον προσωπικά στοιχεία και απαντήσεις σε ερωτήματα σχολιασμού; κάποιου διαγωνισμού; και αν τότε προς ποιον; 

Πάντως η δουλειά προχωρά και το σεληνιακό όχημα ετοιμάζεται. 

Jumpman moon sault από τα μακρινά '80s.

Κάθισμα και μουσική.

Γιατί ένα κάθισμα χρειάζεται όταν έχεις μπροστά σου μία κοπιαστική μέρα τρύγου. Και η μουσική είναι απαραίτητη για να δίνει τον τόνο και να προσθέτει τη μελωδία στις κινήσεις των χεριών. Ο τρύγος και φέτος ολοκληρώθηκε, ο μούστος είναι στο βαρέλι του. Και του χρόνου.

Δίχτυ προστασίας.

O Aύγουστος φεύγει, ο τρύγος έρχεται. Τα σταφύλια κοκκίνισαν, ωρίμασαν κι έγιναν στόχος των σακχαροφάγων εντόμων. Για να μπορούμε να επιλέξουμε με ηρεμία την ημέρα που θα τρυγήσουμε, επιμεληθήκαμε την ατομική προστασία κάθε τσαμπιού, καταστρέφοντας μία παλιά κουνουπιέρα. Αν το κλήμα μας ήταν ένας πραγματικός αμπελώνας, μάλλον θα αφήναμε τον ύπνο ενός ολόκληρου χωριού να ταράζεται από τα τσιμπήματα των κουνουπιών.

Ο κυνηγός.

Οι ακόλουθοι του Lemmy οδηγούν και κυρήττουν: να κυνηγάς είναι το σημαντικό κι όχι το τι θα πιάσεις. Μήπως δεν τα ξέρουμε; Μήπως δεν τα θυμόμαστε; Εξάλλου, δεν είναι και ο πρώτος. Υπήρξε και: Ο αξέχαστος. 

Προς το Πάσχα.

Πέντε είναι και πάλι οι πασχαλινές λαμπάδες, διακοσμημένες με τη σκέψη στη φύση, τις πεταλούδες, τα αρνάκια και την περιτύλιξη του κοκορετσιού. Πάντα σε κερί μέλισσας, λευκό φέτος. Τα έθιμα τηρούνται.

Και φέτος.

Και φέτος. Λίγο αργότερα από το συνηθισμένο, ίσως επειδή τα σταφύλια το είχαν προδιαγράψει, εμφιαλώσαμε και ανοίξαμε το φετεινό κρασί. Στην υγειά μας και του χρόνου.

Πάμε πάλι.

Το 2015 είναι εδώ. Τα εορταστικά μας κεριά συνοδεύουν τις ευχές μας. Καλή χρονιά.