Παρασκευή 9 Νοεμβρίου 2018

Πιο μαλακά.

εδώ είναι parking, οπότε μαλακά, πιο μαλακά. Κάτι πωλείται, κάτι μπορεί να αγοράζεται, μια καρέκλα ως σύμβολο θέσης, ως τοπόσημο επικράτειας, μια παλέτα όρθια στο πλάι, εκτός χρήσης ως παλέτα, αλλά με χρήση ως όριο διάβασης, ως αρχή και σύνορο γειτονίας, μια αλυσίδα που αποθαρρύνει τους αμφισβητίες και ένα δέντρο, τόσο πράσινο που είναι να απορείς. Όχι για το δέντρο αλλά για τα μη δέντρο.
No par, my King.

Πέμπτη 8 Νοεμβρίου 2018

Στη μέση των πραγμάτων.

"Το να στέκεται κανείς στη μέση των πραγμάτων είναι πραγματικά μια μεταφυσική θέση. Το μεσαίο πλήκτρο στο πιάνο με ουρά δε φαίνεται τόσο δραματικό όπως τα υπόλοιπα σκούρα ή ανοιχτόχρωμα πλήκτρα. Το γκρι είναι λιγότερο δραματικό από το μαύρο ή το λευκό. Όταν στέκεται κανείς στη μέση, δεν απέχει πολύ από την αλήθεια και είναι πολύ ευάλωτος. Για να μείνει κανείς εκεί πρέπει να είναι ανήκουστα δυνατός. Η ψευδαίσθηση είναι ότι υποτίθεται πως οι άνθρωποι στη μέση είναι αδύναμοι. Πρέπει να είναι πολύ δυνατοί, αφού είναι υποχρεωμένοι να προστατευτούν και από τις δύο πλευρές.

Όταν στέκεται κανείς στη μέση, δεν αποδέχεται ιδέες που παραείναι δραματικές. Η αλήθεια εκφράζεται με σιγανή φωνή. Μόνο η βλακεία χρειάζεται θόρυβο."

Sir Peter Ustinov, "Για τη ζωή και άλλα μικροπράγματα", Εμπειρία Εκδοτική, 2005.

Οι Μοντέρνοι Καιροί στέκονται στη μέση των πραγμάτων και κοιτούν τις άκρες άλλοτε να πλησιάζουν κι άλλοτε να απομακρύνονται. Σημείωση: Επιδέξιες μετατοπίσεις βοηθούν πάντα στη διατήρηση της σταθερότητας.

Τετάρτη 7 Νοεμβρίου 2018

Το Θησαυροφυλάκιο.

του Σκρουτζ; είναι αλήθεια εδώ; τόσο δίπλα μας; Πλάι στο πεζοδρόμιο, στη στροφή ενός ημικεντρικού αστικού δρόμου; Άραγε καραδοκούν τριγύρω, οι Μουργόλυκοι, οι Λύκοι των παιδιών μας χρόνων; η μήπως κάπου πιο πέρα, ο Ρόμπαξ, ο αιώνιος αντίπαλος, μασουλάει το καπέλο του από φθόνο;

Εν πάσει περιπτώσει, καλώς ήρθε το δολλάριο στο φράχτη ενός κήπου, όπως το αντιγράψαμε από τα maps της Google, καθώς η οδήγηση μας επέτρεψε να το παρατηρήσουμε, όχι όμως και να το φωτογραφήσουμε εγκαίρως.