Ο ειδικός ξεκινά τα βήματα του περιεκτικού οδηγού που συντάσσει, από την πρόταση για φύτευση της κατάλληλης μηλιάς. Εκείνης που θα προσφέρει, μετά από τα απαραίτητα χρόνια ωρίμανσης του δέντρου, την ιδιαίτερη επιθυμητή γεύση στο ποτήρι.
Και συνεχίζει το πόνημά του με τη λεπτομερή καθοδήγηση του αναγνώστη για τον τρόπο που θα συλλέξει τους καρπούς του. Σχεδόν δίνει οδηγίες για το μάζεμα ενός καθενός μήλου χωριστά. Γράφει, εξηγώντας αρχικά, ότι για να φτιάξουμε μηλίτη δεν κόβουμε τα μήλα από τα δέντρα, αλλά τα μαζεύουμε από το έδαφος. Φροντίζουμε βεβαίως το έδαφος κάτω από τις μηλιές στις αρχές του Φθινοπώρου να είναι καθαρό και μαλακό, λίγο φυτρωμένο χορταράκι το κάνει τέλειο. Τα πρώτα πρώτα μήλα που πέφτουν είναι συνήθως για πέταμα, κάποιο σκουληκάκι τα έχει ήδη προσβάλει. Ύστερα, αφού δούμε να έχουν πέσει τα μισά και πλέον μήλα, διαλέγουμε μια ηλιόλουστη μέρα για να ρίξουμε και τα υπόλοιπα. Καλό είναι να σκαρφαλώσουμε στο δέντρο και να τραντάξουμε τα κλαδιά, αποκλείεται πάντως ο ραβδισμός που τραυματίζει τα νεαρά βλαστάρια.
Από το έδαφος μαζεύουμε 3-4 μήλα στα χέρια μας, τα ρίχνουμε λίγα λίγα σ' ένα καλάθι και μ' αυτό γεμίζουμε κάποιο καθαρό σάκκο ή ξυλοκιβώτιο. Αν τα μήλα είναι ήδη ώριμα, τότε οφείλουμε να τα οδηγήσουμε απευθείας στην αποχύμωση, γιατί κιδυνεύουν να σαπίσουν ειδικά μετά το χτύπημα της πτώσης. Τα μήλα όψιμης ωρίμανσης χρειάζεται να διατηρηθούν προφυλαγμένα για ένα διάστημα για να αποχυμωθούν όταν θα είναι επαρκώς γινωμένα.
Η θεωρία του ώριμου φρούτου, λοιπόν, που πέφτει έτοιμο στην ώρα του. Κρασάκι από μήλα ξέρει να φτιάχνει ο ειδικός μας κι ας τον ακούσουμε για να πάρουμε το στρωτό ολιστικό ρυθμό του για τον ερχόμενο τρύγο μας. Και το σταφύλι μας κάτω από την κληματαριά θα πέσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου