Για φτερωτούς οικιστές.

Mοιάζει να είναι η κατάλληλη εποχή, για ένα νέο μικρό άθλο: τη στέγαση ενός χελιδονιού σε μια ξύλινη κατοικία, σχεδιασμού και κατασκευής μας. Δεν είναι από τώρα βέβαιο ότι θα ελκύσουμε κάποιο από τα παλιννοστούντα αποδημητικά πουλιά της ερχόμενης Άνοιξης, όμως εμείς θα ελπίσουμε πρώτα στην απόλαυση της δημιουργίας, μετά στό αισθητικό αποτέλεσμα στο μπαλκόνι μας και τέλος στον ερχομό του πρώτου θερινού οικιστή.

Λέγεται οτι ο σχεδιασμός ενός τέτοιου ξύλινου σπιτιού ακολουθεί βασικούς εμπειρικούς κανόνες. Το ξύλο, σαν υλικό είναι η πρώτη επιλογή, φιλικό και επαρκώς θερμομονωτικό για τους ενοίκους. Συμπληρώνω ότι είναι εύκολο στη χρήση, κοπή και σύνδεση, ενώ και το σχετικό σχέδιο είναι ιδανικό για τον πρωτάρη ξυλοτέχνη.

Η κατοικία χαρακτηρίζεται από μεγάλο ύψος, ειδικά για την ασφάλεια των ανήλικων ενοίκων από πτώσεις ή επίβουλους εχθρούς. Για τον ίδιο λόγο και το στρογγυλό άνοιγμα είναι μικρής διαμέτρου 4 cm, ψηλότερα κατά 16 cm από το δάπεδο. Σημαντικό μέγεθος για κάθε είδος πουλιού είναι και το εμβαδόν του τετράγωνου δαπέδου, εδώ με πλευρές 14 cm. Η στέγη είναι επικλινής, υπερκαλύπτει κατά 4 cm την πρόσοψη για να παραμένει η φωλιά στεγνή και είναι ανοιγόμενη για την καθαριότητά της στο τέλος της σεζόν.

Τώρα, για το χρωματισμό των εξωτερικών όψεων, νομίζω ότι θα μεγαλουργήσουμε όταν θα βρεθούμε με το έργο ολοκληρωμένο στα χέρια μας     και η Άνοιξη θα είναι αρκετά κοντά για να μας εμπνεύσει.