Τετάρτη 10 Νοεμβρίου 2010

Φλούδες (κι) ελπίδες.

Διαβάζω: "Το πορτοκάλι έχει γλυκιά ή γλυκόξινη γεύση και είναι λιγότερο ή περισσότερο αρωματικό ανάλογα με την ποικιλία και την ποιότητα. Κάποια ελαφριά πικρή γεύση που παρατηρείται μερικές φορές οφείλεται σε ποσότητα αιθέριου ελαίου που έχει εισχωρήσει στη σάρκα.

Το πορτοκάλι είναι πλούσιο σε βιταμίνη C. Περιέχει επίσης σάκχαρα, κάλιο, ασβέστιο, φώσφορο, και βιταμίνη Α. Το αιθέριο έλαιο της φλούδας, των ανθών και των φύλλων χρησιμοποιείται στην αρωματοποία αλλά και στη ζαχαροπλαστική."

Θα μπορούσα άνετα να συμπληρώσω το λήμμα προσθέτοντας, κατόπιν των χθεσινών, ότι εκχύλισμα μεγάλης ποσότητας αιθέριου ελαίου (από δυσανάλογα πολλές, δηλαδή, φλούδες) σε αλκοολούχο ποτό, προκαλεί πονοκέφαλο στον τελικό πότη.

Πονοκέφαλος μικρότερος και για τον παρασκευαστή, παραμένει ο γρίφος της ιδανικής αναλογίας των κρίσιμων συστατικών στο ρακομελάκι του. Κοντά είμαστε...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου