Η μουσική από κασέτες "ξένη", με μελωδίες ηλεκτρονικής απομίμησης drums, κιθάρας και αρμόνιου, σε pop beat ρυθμό 4/4, με διαρκώς επαναλαμβανόμενα ρεφραίν. Κομμάτια περίπου όλα ίδια και μέτρια όπως το φαγητό. Γιατί το φαγητό που προσφερόταν ήταν γενικά χαμηλής ποιότητας και νοηματοδότησε πλήρως τον όρο junkfood. Νόστιμο όμως.
Προφανώς, η επέλαση των F.F. εστιατορίων στην πόλη χρεωνόταν στην πραγματική ανάγκη των πιτσιρικάδων να προχωρήσουν στο δικό τους μέλλον μακριά από τις σταθερές των γονιών τους και πέρα από χώρους, τύπου Ψητοπωλείο ο Έτσι, ΣνακΜπαρ το Κάπως και Καφενείον η Ελπίς της Ελπίδος.
Όμως εκείνο το φαγητό ήταν κάποια εφεύρεση. Και το θυμήθηκα, όταν σε πάγκο εμπορικού Ειδών Αλιείας μου άνοιξαν ένα λευκό ταπεράκι όπως του στόκου, μου έτειναν τη μαύρη πηχτή αλοιφή του περιεχομένου και μου πρότειναν: Μυρίστε, μυρίζει γαρίδα, είναι κυρίως γαριδάλευρο 80%... πολύ υγιεινό δόλωμα για ψάρια και διατηρείται για 3-4 χρόνια χωρίς να χάνει τη μυρωδιά του.
Ναι, μπορεί, αλλά για να πετύχει πρέπει να πέσω σε κοπάδι με ψάρια νέας γενιάς, στην ηλικία του φρέσκου μυαλού. Αλλιώς, μόνο για την αληθινή γαρίδα θα δώσουν μάχη οι πιο κατασταλαγμένοι μεγαλοψαρήδες. Ίσως πάλι, με τη συνοδεία κάποιου χορευτικού beat να ανοίξω και σ' αυτούς την όρεξη για το νεανικό μεζέ.
Ναι ρε γμτο… νόστιμο,
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι ας ξέρεις τι σκατά έχει
Κάπου κάπου ‘ενδίδω’
(που λέει κι ο ποιητής…)