Το αεροσκάφος L-1011 Tristar της πτήσης 401 των Eastern Airlines απογειώθηκε στις 9.20 μ.μ. στις 29/12/1972 από το JFK της Νέας Υόρκης με προορισμό το Διεθνές Αεροδρόμιο του Μαΐάμι. Στις 11.32 μ.μ., οι τροχοί κατέβηκαν σε θέση προσγείωσης, μόνο που η πράσινη ενδεικτική λυχνία του μπροστινού τροχού δεν άναψε ποτέ. Έφταιγε η λυχνία ή ο τροχός; Το Tristar μπήκε τότε σε κυκλική τροχιά αναμονής στα 2.000 πόδια, στον αυτόματο πιλότο. Φαίνεται πως λίγο μετά στο πιλοτήριο, απορροφημένοι όλοι από το μεμονωμένο πρόβλημα, δεν αντιλήφθηκαν πως μια μικρή μετατόπιση του πηδαλίου άλλαξε τη ρύθμιση του αυτόματου πιλότου και το αεροσκάφος βρέθηκε να χάνει αργά το ύψος του.
Συνετρίβη, παρά τις προσπάθειες της τελευταίας στιγμής, 30 χιλιόμετρα δυτικά του αεροδρομίου, στα σκοτεινά αχανή βαλτοτόπια των Florida Everglades με ταχύτητα πρόσκρουσης στα 227 μίλια/ώρα. Οι επιζώντες ήταν 75 από ένα σύνολο 176 επιβατών και προσωπικού. Ο εφιαλτικός βάλτος της νύχτας έσωσε πολλά, σβήνοντας τη φωτιά του σκάφους και κλείνοντας τις πληγές των τραυματιών. Ένας τοπικός νυχτερινός βατραχοθήρας με το αμφίβιό του έσωσε επίσης πολλούς, επεμβαίνοντας άμεσα μέσα στις λάσπες και παρά τα εγκαύματα που απέκτησε από την επιπλέουσα κηροζίνη.
Η Αμερική συγκλονίστηκε και εξονυχιστικές έρευνες επακολούθησαν. Τελικά, το πράσινο λαμπάκι ήταν απλώς καμένο ή ελαττωματικό. Ο τροχός είχε κλειδώσει εξαρχής στη θέση του. Το πλήρωμα φαίνεται ότι προδόθηκε από την απόλυτη εμπιστοσύνη του προς τον υπερσύγχρονο, για την εποχή του, αυτόματο πιλότο. Τα συμπεράσματά των ερευνών βρήκαν εφαρμογή τροποποιώντας προς το ασφαλέστερο τους κανόνες της αεροπλοΐας, σχετικά με τις αρμοδιότητες των αξιωματικών του cockpit και των υπευθύνων του Πύργου ελέγχου.
Μάθημα και για εμάς, μάθημα και για το ξεκίνημα του 2ου κύκλου φυσικής οινοποίησης που ξεκινήσαμε με το νέο έτος, με στόχο και πάλι: ένα ανοιχτό βαρέλι κόκκινο κρασί για τις επόμενες γιορτές των Χριστουγέννων. Τίποτε με απόλυτη εμπιστοσύνη σε κανέναν αυτόματο πιλότο. Μάτια δεκατέσσερα και έλεγχος σε όλα τα επιμέρους στάδια μιας προσπάθειας. Για τα ως τα τώρα καμωμένα, ένα λίγο όψιμο καλλιτεχνικό κλάδευμα της κληματαριάς. Over.
Συνετρίβη, παρά τις προσπάθειες της τελευταίας στιγμής, 30 χιλιόμετρα δυτικά του αεροδρομίου, στα σκοτεινά αχανή βαλτοτόπια των Florida Everglades με ταχύτητα πρόσκρουσης στα 227 μίλια/ώρα. Οι επιζώντες ήταν 75 από ένα σύνολο 176 επιβατών και προσωπικού. Ο εφιαλτικός βάλτος της νύχτας έσωσε πολλά, σβήνοντας τη φωτιά του σκάφους και κλείνοντας τις πληγές των τραυματιών. Ένας τοπικός νυχτερινός βατραχοθήρας με το αμφίβιό του έσωσε επίσης πολλούς, επεμβαίνοντας άμεσα μέσα στις λάσπες και παρά τα εγκαύματα που απέκτησε από την επιπλέουσα κηροζίνη.
Η Αμερική συγκλονίστηκε και εξονυχιστικές έρευνες επακολούθησαν. Τελικά, το πράσινο λαμπάκι ήταν απλώς καμένο ή ελαττωματικό. Ο τροχός είχε κλειδώσει εξαρχής στη θέση του. Το πλήρωμα φαίνεται ότι προδόθηκε από την απόλυτη εμπιστοσύνη του προς τον υπερσύγχρονο, για την εποχή του, αυτόματο πιλότο. Τα συμπεράσματά των ερευνών βρήκαν εφαρμογή τροποποιώντας προς το ασφαλέστερο τους κανόνες της αεροπλοΐας, σχετικά με τις αρμοδιότητες των αξιωματικών του cockpit και των υπευθύνων του Πύργου ελέγχου.
Μάθημα και για εμάς, μάθημα και για το ξεκίνημα του 2ου κύκλου φυσικής οινοποίησης που ξεκινήσαμε με το νέο έτος, με στόχο και πάλι: ένα ανοιχτό βαρέλι κόκκινο κρασί για τις επόμενες γιορτές των Χριστουγέννων. Τίποτε με απόλυτη εμπιστοσύνη σε κανέναν αυτόματο πιλότο. Μάτια δεκατέσσερα και έλεγχος σε όλα τα επιμέρους στάδια μιας προσπάθειας. Για τα ως τα τώρα καμωμένα, ένα λίγο όψιμο καλλιτεχνικό κλάδευμα της κληματαριάς. Over.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου