Κυρά μου όταν στολίζεσαι και πας στην εκκλησιά σου
βάνεις τον ήλιο πρόσωπο και το φεγγάρι αγκάλη
και τον καθάριο αυγερινό τον βάζεις δακτυλίδι.
Εμείς εδώ δεν ήρθαμε να φάμε και να πιούμε
παρά σας αγαπούσαμε κι ήρθαμε να σας δούμε.
Εδώ που τραγουδήσαμε πέτρα να μην ραγίσει
και ο νοικοκύρης του σπιτιού χρόνους πολλούς να ζήσει.
Δώστε μας και τον κόκκορα δώστε μας και την κότα
δώστε μας και πέντ' έξι αυγά να πάμε σ'άλλη πόρτα.
Ο Πλαστικός Κόσμος εύχεται και του χρόνου, έτοιμος (πολύ σύντομα) να φορτώσει τα καλούδια των καλάντων στα φρεσκοσυναρμολογημένα αμπάρια της γαλέρας του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου