Παρασκευή 20 Δεκεμβρίου 2013

Ανέμων δώρα.

"To παλιό πέτρινο σπίτι που κατοικούμε το σαρώνουν χίλιοι άνεμοι. Κάθε χειμώνα αλλά και στα καλοκαιριάτικα μελτέμια το κτίσμα ζωντανεύει, αντιδρά, βογκάει, δονείται λες και τρέφεται από τους ισχυρούς ανέμους που κατεβαίνουν ανεμπόδιστα στο Αρχιπέλαγος κι έρχονται από χώρες βορινές και παγωμένες. Κι όταν ο αέρας ξεπερνάει τα εννέα και δέκα μποφόρ και αρχίζει ένας μόνιμος γδούπος πάνω στα βορινά ντουβάρια, τότε μπλέκεται και σφυρίζει στις κορυφές των δέντρων, τρεμουλιάζει και πάλλεται στα πατζούρια της μπαλκονόπορτας, στριμώχνεται κάτω από χαραμάδες και μαζί τρυπώνουν καμπανοκρουσίες, ερωτικά τραγούδια χωρισμού, καλπασμοί αλόγων, μυρωδιές από γυναικεία χείλη. Ο πουνεντομαϊστρος κουβαλάει μαζί λατινικές διαλέκτους και αρωματικά εκλεπτυσμένων ιπποτών μαζί με τον ιδρώτα τραχιών σταυροφόρων. Ο ζέφυρος ανακατεύει μυρωδιές από μπαχάρια και κουβέντες εμπόρων σε ξεχασμένες διαλέκτους της Βενετίας, της Σικελίας, της Γαλικίας, της Ανδαλουσίας. Ο γραίγος, η γραιγοτραμουντάνα, ο γραιγολεβάντες κι ο λεβάντες μας φέρνουν ακούσματα από την Ανατολή, τη μακρόσυρτη φωνή των μουεζίνηδων και τις περιστρεφόμενες φωνές των δερβίσηδων, τούρκικες κατάρες, απειλές. Κι ο γαρμπής, ο πουνεντογάρμπης, ο λιβοζέφυρος, μας παγώνουν το αίμα από βερβερίνικες πειρατικές προσταγές, οδυρμούς και παρακάλια για ζωή και θάνατο...

Κάποτε φυσάνε όλοι οι Αέρηδες μαζί και μερικές φορές ξεπερνούν και τα δώδεκα μποφόρ. Τους μήνες του χειμώνα, όταν η θάλασσα αγριεύει κι ο ουρανός ανταριάζει, τα θεόρατα επιβατικά πλοία κουρνιάζουνε μπροστά στο τελωνείο δένοντας τους χοντρούς κάβους στις δέστρες του λιμανιού. Μόλις τα χαμηλά σύννεφα αγκιστρώνονται στα ερείπια των μεσαιωνικών κάστρων, που υποθετικά πια υπάρχουν στις κορφές των βουνών της Άνδρου και της Τήνου, ελευθερώνονται και ξεχύνονται πάνω στο νησί μας οι αεροκαταρράκτες με ριπές βροχής και με χαλάζια. Ξαφνικά χιμάνε μπουρίνια, τυφώνες, ανεμοστρόβιλοι και θύελλες πάνω στο σπίτι. Εναλλάσσονται απότομα, δυναμώνουν, αλλάζουν συνεχώς κατευθύνσεις, διαρκούν λίγο ή περισσότερο και σταματούν έτσι όπως άρχισαν, απότομα."
"Ο Τίγρης του Αιγαίου", Τέος Ρόμβος, Εκδ. Πανοπτικόν, 2012.

Από τις κορυφές της Άνω Σύρου, οι Μοντέρνοι Καιροί επισημαίνουν: όπως κι αν αλλάζει ο άνεμος, πάντα φέρνει μαζί του δώρα, για όσους μπορούν ακόμη να τα δέχονται απνευστί.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου