Οξιά, αντοχή και άρωμα.

Δυο κομμάτια κολλητής οξιάς χρησιμοποίησα για να φτιάξω το συμπιεστήριο  των σταφυλιών μου. Ένας (περίπου) κύβος, το καπάκι του να εισχωρεί εφαπτομενικά στις εσωτερικές πλευρές του και είκοσι τρύπες 8 χιλιοστών περιμετρικά στη βάση. Πρόκειται να συνδυαστεί με το περσινό πιεστήριο των σταφυλιών, για γρήγορο παραγωγικό αποτέλεσμα. Καλό το περσινό ταψί, αλλά πάνω στη δουλειά, αποδείχθηκε ευτσαλάκωτο.

Η κατασκευή αυτή έχει ξεκινήσει από καιρό και μόλις απόψε ολοκληρώθηκε. Γι' αυτό και η πρώτη δοκιμαστική φωτογράφηση έγινε σε ημισκοτεινές συνθήκες, χωρίς φωτιστικές ευκολίες.

Λίγο γυαλοχαρτάρισμα απομένει για αύριο με το φως του απογεύματος και έτοιμοι θα' μαστε κιόλας για νέες πολυσταφυλοπιέσεις.

Αντοχή στην άσκηση της πίεσης και προσφορά των αρωμάτων της οξιάς είναι τα δύο χαρακτηριστικά του ξύλου που επιλέξαμε. Τα αρώματα της οξιάς τα νοιώσαμε ήδη στα πολλά τρυπήματα και τριψίματα του ξύλου. Και την αντοχή της επίσης στη σκληρή αλλά μάταιη αντίσταση στα περιστροφικά μας βιδώματα.