Της κατσαρόλας.

Σαν τα παλιά εστιατόρια των KTEΛ, με τη βιτρίνα πάνω από τα ταψιά με τα μαγειρευτά φαγητά, τα λαδερά, τα φούρνου, τα κατσαρόλας. Φαγητά, που σερβίρονταν σε λευκά πιάτα και μεταφέρονταν στο μπράτσο του σερβιτόρου, μέχρι το τραπεζάκι των πελατών.

Έτσι, δουλέψαμε κι εμείς με τα σταφύλια της φετεινής χρονιάς. Όλα τα σκεύη, ανοξείδωτα, αλουμινίου, ξύλινα, πλαστικά, με τα καπάκια τους, τα σουρωτήρια τους, τα χωνιά, τα πανιά, τα απορροφητικά χαρτιά, τις σκούπες, τις σακούλες, τις γάζες και τα τούλια ήταν εκεί μπροστά. Στη βιτρίνα της δουλειάς, στη μόστρα του πατητηριού μας. Όλα, με τα χέρια πηγαινοέρχονταν διαδοχικά ή ταυτόχρονα, για να σερβίρουν με τη σειρά τις απαιτήσεις της μουστιάς.

Κι ο μεζές ήταν ένας και μοναδικός. Οι ρόγες από το φρεσκοκομμένο σταφύλι κι ο σακχαρώδης χυμός τους. 13 οινοπνευματικοί βαθμοί προβλέπονται για το φετεινό κρασί, 13 οι ευχές να πάνε και φέτος όλα καλά.