Δευτέρα 30 Δεκεμβρίου 2013

Home sweet home.

Με ευχές για μια νέα καλή χρονιά, το ξύλινο καλυβάκι σοκολάτας υποδέχεται γλυκά το 2014. Χρόνια μας πολλά.

Τρίτη 24 Δεκεμβρίου 2013

Των καλάντων.

Κυρά ψηλή, κυρά λιγνή, κυρά καμαροφρύδα
Κυρά μου όταν στολίζεσαι και πας στην εκκλησιά σου
βάνεις τον ήλιο πρόσωπο και το φεγγάρι αγκάλη
και τον καθάριο αυγερινό τον βάζεις δακτυλίδι.

Εμείς εδώ δεν ήρθαμε να φάμε και να πιούμε
παρά σας αγαπούσαμε κι ήρθαμε να σας δούμε.
Εδώ που τραγουδήσαμε πέτρα να μην ραγίσει
και ο νοικοκύρης του σπιτιού χρόνους πολλούς να ζήσει.

Δώστε μας και τον κόκκορα δώστε μας και την κότα
δώστε μας και πέντ' έξι αυγά να πάμε σ'άλλη πόρτα.

Ο Πλαστικός Κόσμος εύχεται και του χρόνου, έτοιμος (πολύ σύντομα) να φορτώσει τα καλούδια των καλάντων στα φρεσκοσυναρμολογημένα αμπάρια της γαλέρας του.

Κυριακή 22 Δεκεμβρίου 2013

1/450 GALION.

Ισπανικό εμπορικό πλοίο, ενίοτε τροποποιημένο για πολεμικές επιχειρήσεις. Σε ταπεινή κλίμακα 1/450 από ατόφιο χρυσαφί πλαστικό, στη διάθεσή μας από σήμερα να το ναυπηγήσουμε. Με ύψος 103mm και μήκος 140mm, μια ναυαρχίδα τσέπης αναμένεται να ταράξει τα νερά μας.

Παρασκευή 20 Δεκεμβρίου 2013

Ανέμων δώρα.

"To παλιό πέτρινο σπίτι που κατοικούμε το σαρώνουν χίλιοι άνεμοι. Κάθε χειμώνα αλλά και στα καλοκαιριάτικα μελτέμια το κτίσμα ζωντανεύει, αντιδρά, βογκάει, δονείται λες και τρέφεται από τους ισχυρούς ανέμους που κατεβαίνουν ανεμπόδιστα στο Αρχιπέλαγος κι έρχονται από χώρες βορινές και παγωμένες. Κι όταν ο αέρας ξεπερνάει τα εννέα και δέκα μποφόρ και αρχίζει ένας μόνιμος γδούπος πάνω στα βορινά ντουβάρια, τότε μπλέκεται και σφυρίζει στις κορυφές των δέντρων, τρεμουλιάζει και πάλλεται στα πατζούρια της μπαλκονόπορτας, στριμώχνεται κάτω από χαραμάδες και μαζί τρυπώνουν καμπανοκρουσίες, ερωτικά τραγούδια χωρισμού, καλπασμοί αλόγων, μυρωδιές από γυναικεία χείλη. Ο πουνεντομαϊστρος κουβαλάει μαζί λατινικές διαλέκτους και αρωματικά εκλεπτυσμένων ιπποτών μαζί με τον ιδρώτα τραχιών σταυροφόρων. Ο ζέφυρος ανακατεύει μυρωδιές από μπαχάρια και κουβέντες εμπόρων σε ξεχασμένες διαλέκτους της Βενετίας, της Σικελίας, της Γαλικίας, της Ανδαλουσίας. Ο γραίγος, η γραιγοτραμουντάνα, ο γραιγολεβάντες κι ο λεβάντες μας φέρνουν ακούσματα από την Ανατολή, τη μακρόσυρτη φωνή των μουεζίνηδων και τις περιστρεφόμενες φωνές των δερβίσηδων, τούρκικες κατάρες, απειλές. Κι ο γαρμπής, ο πουνεντογάρμπης, ο λιβοζέφυρος, μας παγώνουν το αίμα από βερβερίνικες πειρατικές προσταγές, οδυρμούς και παρακάλια για ζωή και θάνατο...

Κάποτε φυσάνε όλοι οι Αέρηδες μαζί και μερικές φορές ξεπερνούν και τα δώδεκα μποφόρ. Τους μήνες του χειμώνα, όταν η θάλασσα αγριεύει κι ο ουρανός ανταριάζει, τα θεόρατα επιβατικά πλοία κουρνιάζουνε μπροστά στο τελωνείο δένοντας τους χοντρούς κάβους στις δέστρες του λιμανιού. Μόλις τα χαμηλά σύννεφα αγκιστρώνονται στα ερείπια των μεσαιωνικών κάστρων, που υποθετικά πια υπάρχουν στις κορφές των βουνών της Άνδρου και της Τήνου, ελευθερώνονται και ξεχύνονται πάνω στο νησί μας οι αεροκαταρράκτες με ριπές βροχής και με χαλάζια. Ξαφνικά χιμάνε μπουρίνια, τυφώνες, ανεμοστρόβιλοι και θύελλες πάνω στο σπίτι. Εναλλάσσονται απότομα, δυναμώνουν, αλλάζουν συνεχώς κατευθύνσεις, διαρκούν λίγο ή περισσότερο και σταματούν έτσι όπως άρχισαν, απότομα."
"Ο Τίγρης του Αιγαίου", Τέος Ρόμβος, Εκδ. Πανοπτικόν, 2012.

Από τις κορυφές της Άνω Σύρου, οι Μοντέρνοι Καιροί επισημαίνουν: όπως κι αν αλλάζει ο άνεμος, πάντα φέρνει μαζί του δώρα, για όσους μπορούν ακόμη να τα δέχονται απνευστί.

Σάββατο 14 Δεκεμβρίου 2013

Εμφιαλώνουμε.

Εμφιαλώνουμε και φέτος στην ώρα μας, με προοπτική το άνοιγμα του κρασιού μας αύριο, στις γιορτές και στο μέλλον.

Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου 2013

O ανυποψίαστος.

Παρ' όλο το έντονο κόκκινο χρώμα του αμαξώματος, το στοιχείο που τραβά την προσοχή όλων είναι ο υπερκείμενος γερανός. Την προσοχή όλων, πλην του ανυποψίαστου οδηγού που περιμένει το πράσινο φως, αγνοώντας τη σπάθη του Δαμοκλή που κρέμεται πάνω από την κεφαλή του. Το νου μας, λοιπόν, πάντοτε προς όλες όλες τις κατευθύνσεις.

Κυριακή 8 Δεκεμβρίου 2013

Το σπίτι.

"Το σπίτι είναι επιθυμία της απόκτησής του, πριν προκύψει οποιαδήποτε συγκεκριμένη αρχιτεκτονική μορφή. Το σπίτι είναι άλγος επανόδου στον οικείο τόπο, ενόσω διαρκούν τα πιο ευχάριστα ταξίδια. Το σπίτι είναι προσδοκία και μνήμες. Ακόμη και οι πιο φαντασμένοι, οι πιο οψίπλουτοι πελάτες που ζητούν από τον αρχιτέκτονά τους να τους σχεδιάσει "ένα σπίτι που να μοιάζει με χρηματοκιβώτιο" (κάτι σαν σπίτι για το Σκρουτζ Μακ Ντακ), περισσότερο από το να φυλάξουν ή να επιδείξουν περιουσίες, επιδιώκουν την ασφαλή συσσώρευση ευχάριστων αναμνήσεων. (Στο Φρόυντ πρέπει ν' αναζητηθούν τα αίτια ενός τέτοιου αιτήματος κι όχι στο Ντίσνευ, φυσικά.)

Σπίτι είναι τα στενά καθίσματα της θεατρικής αίθουσας, όσο διαρκεί μια εξαιρετική παράσταση. Σπίτι είναι το καλοκαιρινό ακρογιάλι στο φως των ασαφών ορίων, προτού χαθεί η μέρα και προτού εγκατασταθεί η νύχτα, όταν όλα τα περιγράμματα έχουν μαλακώσει στο άγγιγμα του βλέμματος. Σπίτι είναι το θαμπό τζάμι του λεωφορείου και οι γνωστές όψεις των κτιρίων μιας σταθερής διαδρομής μέσα στην πόλη που την ξεπλένει η βροχή. Σπίτι είναι η μυρωδιά του πρωινού καφέ και το άναμμα του πρώτου τσιγάρου της μέρας. Σπίτι είναι κάθε τοπίο που φώτισε το γέλιο του αγαπημένου προσώπου...

Σίγουρα, κανείς δεν κατοικεί σε διαρκείς αναμνήσεις ή σε όνειρα. Όλοι όμως "κατοικούμαστε" από αναμνήσεις κι από όνειρα που μας διαμορφώνουν. Κι αυτό καθορίζει απολύτως το πώς και το πού κατοικούμε."

Πέτρος Μαρτινίδης, "Η κατοικία είναι αλλού", Περ. Ουτοπία, Ιαν. - Φεβ. 1996. 

Οι Μοντέρνοι Καιροί επιμένουν: ετοιμάζονται να υποδεχθούν τις μέρες των εορτών στολίζοντας το σπίτι, τις προσδοκίες και τις μνήμες, κατά τα παραδοσιακά έθιμα. Και του χρόνου.

Πέμπτη 5 Δεκεμβρίου 2013

Ο Ιμπρεσιονιστής.


Με μικρές, αδρές και συχνά εμφανείς πινελιές, καμωμένες με γρήγορο χέρι, αποτυπώνεται η εντύπωση που αφήνει το φως της ημέρας στο πέρασμά του πάνω από τα αντικείμενα του θέματος. Του θέματος, που σήμερα βρίσκεται εν κινήσει και κατευθύνεται με αργή, λόγω βροχής, ταχύτητα προς τον ασαφή προορισμό του.