Esqueixada de bacallà.

Κατηγορία: Σαλάτες και κρύο πιάτο.
Περίοδος: Άνοιξη - Καλοκαίρι.
Επίπεδο δυσκολίας: Εύκολο.

Για τον καταλανικό αυτό μεζέ, θα χρειαστείτε δύο φιλέτα λευκού παστού μπακαλιάρου, κόκκινη και πράσινη πιπεριά, κρεμμύδι, πράσινες και μαύρες ελιές, ελαιόλαδο, δύο σκελίδες σκόρδο και μαϊντανό, δύο ώριμες ντομάτες, δύο βραστά αυγά και φιλέτα αντσούγιας.

O μπακαλιάρος αφαλατώνεται σε νερό πολλές ώρες και τεμαχίζεται σε μικρά κομμάτια. Ενώνεται σε δίσκο σερβιρίσματος με όλα τα υλικά, ψιλοκομμένα επίσης. Τα αυγά και οι αντσούγιες προστίθενται τελευταία για τη διακόσμηση του πιάτου. Το σύνολο σκεπάζεται με μεμβράνη και μπαίνει στο ψυγείο για να ωριμάσει και να μαριναριστεί έως ότου σερβιριστεί στο τραπέζι δροσερό.

Η συνταγή από το καταλανικό site Receptes, ειδικά για την όρεξη της σημερινής ημέρας. H αλιπάστωση του μπακαλιάρου συντηρεί και νοστιμίζει το ψάρι, προσφέροντας μια έτοιμη ψημένη τροφή στο πιάτο του ανοιξιάτικου μεζεκλή ουζοπότη.

Καλή όρεξη, λοιπόν. Κι όταν μια μέρα πιάσετε τη μεγάλη ψαριά, κρατήστε λίγο από το αλάτι της θάλασσας για να την καλοδιατηρήσετε εύγευστη. Και μαζί της, να διατηρείστε κι εσείς πάντοτε έτοιμοι, για το ενδεχόμενο μιας αιφνίδιας πηρουνομαχίας.

Το στήσιμο του αλφάβητου.

"Η αρχιτεκτονική άρχισε όπως κάθε γραφή. Στην αρχή στάθηκε αλφάβητο. Έστηναν μια πέτρα ορθή κι αυτό ήταν ένα γράμμα, και κάθε γράμμα ήταν ένα ιερογλυφικό και στο κάθε  ιερογλυφικό στηριζόταν μια ομάδα ιδεών, όπως το κιονόκρανο πάνω στην κολόνα. Έτσι έκαναν όλες οι φυλές παντού, την ίδια στιγμή, στην επιφάνεια ολόκληρης της οικουμένης. Βρίσκουμε την "όρθια πέτρα" των Κελτών στη Σιβηρική Ασία και στις πάμπες της Αμερικής.

Αργότερα έφτειαξαν λέξεις. Έβαλαν τη μια πέτρα πάνω στην άλλη, συζεύξανε αυτές τις γρανίτινες συλλαβές, επιχείρησαν κάποιους συνδυασμούς λέξεων. Το κελτικό ντολμέν και το κρόμλεχ, ο ετρουσκικός τύμβος, το εβραϊκό γαλγάλ, είναι λέξεις. Μερικές, προπαντός ο τύμβος, είναι κύρια ονόματα. Κάποτε μάλιστα, όταν είχαν πολλές πέτρες και πλατειά επίπεδη έκταση, έγραφαν μια φράση. Ο απέραντος πετροσωρός του Καρνάκ είναι κιόλας μια ολόκληρη φράση.

Τέλος έφτειαξαν βιβλία. Οι παραδόσεις είχαν γεννήσει σύμβολα και κρύβονταν κάτω απ' αυτά, όπως ο κορμός του δέντρου κάτω απ' το φύλλωμά του· όλα αυτά τα σύμβολα, στα οποία πίστευε η ανθρωπότητα, διαρκώς αύξαιναν, πολλαπλασιάζονταν, διασταυρώνονταν, περιπλέκονταν όλο και περισσότερο· τα πρώτα μνημεία δεν έφταναν πια για να τα συμπεριλάβουν·... Τότε η αρχιτεκτονική αναπτύχθηκε μαζί με την ανθρώπινη σκέψη, έγινε γιγάντια..."
"Η Παναγία των Παρισίων", Β. Ουγκώ 1832.

Το δέος μπροστά στο γραπτό σημάδι, την ορθή πέτρα, στο καρέ από την Οδύσσεια του Διαστήματος. Οι Μοντέρνοι Καιροί συνεχίζουν την οδύσσεια, στήνοντας ορατά σημάδια συμβόλων, λέξεων και φράσεων στο πέρασμά τους.
Tο ίδιο συμβαίνει ευτυχώς παντού στις πλατιές εκτάσεις της διαδικτυακής γης.

Sloe gin.

Κατεβάζουμε σήμερα ταχύτητα, αλλάζουμε διαδρομή και παρατηρούμε, από το ανοικτό παράθυρο του βρετανικού sedan μας, τους θάμνους που καρπίζουν στους φράχτες των κατοικιών του Ηνωμ. Βασιλείου. Υποθετικά, επίσης, η εποχή είναι φθινόπωρο, με μέτριες θερμοκρασίες και υψηλή υγρασία, συνθήκες ιδανικές για τα ώριμα αγριοκορόμηλα αυτών των θάμνων. Τα sloes μοιάζουν με σκληρά, μικροσκοπικά, ζωηρόχρωμα μπλε δαμάσκηνα. Αποφεύγουν τον αδαή με την πικρή ωμή τους γεύση και τα εμπόδια των αγκαθωτών κλαδιών γύρω τους.

Όμως τα αγριοκορόμηλα χαρίζουν μια εξαιρετική, ζεστή, φρουτώδη γεύση και βαθύ έντονο χρώμα στο τζιν ή τη βότκα.

Εκδοχή συνταγής: 2-1-3 (κιλά καρπού - κιλά ζάχαρης - μπουκάλια τζιν ή βότκας). Ένα αγκάθι από το θάμνο χρησιμεύει αρχικά για να τρυπήσετε επί αρκετές ώρες κάθε καρπό σε πολλά σημεία. Κατόπιν αυτοί μπαίνουν σε γυάλινο βάζο, μετά η ζάχαρη και το αλκοόλ. Ασφαλίζετε το βάζο και αναταράζετε. Αφήνετε στα σκοτεινά για 6 μήνες, μεταγγίζετε το ποτό φιλτράροντας στα αρχικά του (αποστειρωμένα) μπουκάλια και σε άλλους 6-12 μήνες αποσφραγίζετε και ...στα ποτήρια.

Χρόνος, λοιπόν, απαιτείται και ένα ταξιδάκι αναψυχής μέχρι την Αγγλετέρα... κι αν δεν μπορέσουμε να πάμε εμείς στα sloes μέχρι το φθινόπωρο, μπορεί slowly slowly να κατηφορίσουν αυτά για το χατήρι μας. Αρκεί να το ζητήσουμε, σε μια από τις τρεις ευχές μας, από το παντοδύναμο gin που ζει φυλακισμένο στο μπουκάλι.