Είναι κάτι νύχτες χωρίς φεγγάρι.

Χωρίς φεγγάρι, χωρίς άνεμο και με έντονο φθινοπωρινό κρύο, μετά από μια βροχερή ημέρα στην άκρη ενός λιμανίσιου μώλου των Κυκλάδων. Όπως ελπίζω να είναι για μένα η βραδιά της παραμονής των Δημοτικών εκλογών.

Στην άκρη μιας γερής 50άρας πετονιάς, αναρτάται ένα φωσφορίζον πλαστικό ψαράκι με γαλάζια παλλόμενη ηλεκτροχημική λάμψη. Στην ουρά του, συνεχίζεται η αρματωσιά μιας καλαμαριέρας.

Το περιδινίζεις και το αμολάς. Το βλέπεις να χάνεται μακριά σου στο βαρύ σκοτεινό νερό και αρχίζεις να μαζεύεις με όση επιδεξιότητα επιτρέπει η όποια εμπειρία σου. Στόχος τα καλαμάρια που ψάχνουν τροφή τέτοια ώρα σε τέτοιο μέρος.

Tip 1: παλιά ρούχα για να μη φοβηθείς από μελανιές.

Tip 2: κοίτα καλά γύρω γύρω τον ορίζοντα για να θυμάσαι σε τι ωραίο μέρος σε έφεραν τα ψαρέματά σου.

Τα δέντρα που πληγώνουμε.

Η φελλοφόρος δρυς καλλιεργείται στην ευρύτερη περιοχή της Ιβηρικής χερσονήσου. Ζει περίπου 200 χρόνια. Ο κορμός της περιβάλλεται από παχύ ελαστικό φλοιό με ιδιότητες ιδανικές για τις ανάγκες πωματισμού των φιαλών του κρασιού.

Ο πρώτος φελλός λαμβάνεται αφού το δέντρο γίνει 25 ετών. Ο νέος φλοιός μπορεί να αποσπάται ξανά κάθε 10-12 χρόνια. Η χειρωνακτική εκφλοίωση εκτελείται με προσοχή για την υγεία του δέντρου.

Το αποτέλεσμα της κατεργασίας του φλοιού για τις ανάγκες της εμφιάλωσης, μπορείτε να το θαυμάσετε σε σακουλάκια 50 τεμαχίων στα ράφια της οδού Αθηνάς με την ετικέτα: «φελλός, για παλαίωση έως 6 ετών». Τιμές βρήκα σε πολύ λογικά πλαίσια.

Κέρινο ομοίωμα κηρήθρας.

Κηρήθρα, από το Βικιλεξικό: "τμήμα της κυψέλης, το οποίο αποτελείται από εξάγωνα κέρινα κελιά σε σειρά και το κατασκευάζουν οι μέλισσες, για να αποθηκεύουν το μέλι και τη γύρη αλλά και να τοποθετούν τα αυγά τους."

Αλλά, όχι μόνο οι μέλισσες.
Και ο άνθρωπος κατασκευάζει κηρήθρες επίσης. Ο βιομηχανικός άνθρωπος της σύγχρονης μελισσοκομίας, με φυσικό κερί μέλισσας. Και όχι μόνο για τις κυψέλες των μελισσών, αλλά και για να ωφεληθεί η χαμηλή τέχνη της κηροπλαστικής κι εμείς οι υπηρέτες της.

Για να δούμε τώρα, για φυτίλι στα λατομεία μάλλον θα εξυπηρετηθώ.

Το οινόμετρο της αλήθειας.

Οινόμετρο, εμπορική ονομασία του οργάνου που συνδυάζει την εφαρμογή των φαινομένων ροής σε τριχοειδή σωλήνα με την (εμπειρική;) βαθμονόμηση στους 20^oC και υπόσχεται να δώσει απάντηση στο δεύτερο κατά σειρά κορυφαίο ερώτημα: πόσους γράδους θα έχει το κρασί μας τα Χριστούγεννα;

Το πρώτο ερώτημα, φυσικά, είναι αν τα Χριστούγεννα θα έχουμε κρασί (δικό μας) ή όχι.

Η ώρα της κάθαρσης πλησιάζει.

Όλο και περισσότερα από τα υλικά και τα σκεύη, που απαιτούνται για το 1ο πείραμα οικιακής σαπωνοποίησης, συγκεντρώνονται σιγά σιγά:

Potassium Hydroxide, AKZO NOBEL

Coconut Oil, Henry Lamotte Οils

Olive oil (extra virgin), Family Supplies

Aqua, filtered by BRITA

Chamomile infusion, LIPTON

Καλούπια σιλικόνης είναι επίσης εδώ. Aπομένει να εξασφαλιστεί μία αξιοπρεπής ζυγαριά και εξοπλισμός ασφαλείας, γάντια, γυαλιά κλπ. 

Άραγε η πράξη θα είναι ο θρίαμβος της θεωρίας ή η αφορμή για μία νέα αρχή; 

Καιρός για δημιουργία.

Το πιο ενδιαφέρον στοιχείο της αυθόρμητης διάθεσης για δημιουργία είναι η θετική διάθεση για ζωή που τη συνοδεύει. Δηλαδή, πάει λίγος καιρός που έχω κέφια για καινούριες μικροασχολίες κι αυτές με τη σειρά τους ενισχύουν τα κέφια μου.

Από πέρυσι ξεκίνησα τα ψαρέματα μου. Φέτος συνέχισα με μία γενναία αλλαγή διατροφής. Πέρασα, το φθινόπωρο, στον τρύγο και την οινοποίηση. Συνεχίζω με παρασκευή σαπουνιών. Κι ακολουθεί η κατασκευή κεριών από κηρήθρα.  Ήδη, ο οραματιστής μέσα μου προγραμματίζει τυροκόμηση και κάτι μικρό-μικρό ακόμη. Πού θα πάει αυτό; Πουθενά, ή κάπου; Θα δούμε.

Ο υπομονετικός αναγνώστης - φίλος - συμμέτοχος  θα μπορέσει να το γνωρίζει σύντομα, μαζί με όλη την πορεία αυτών και άλλων δραστηριοτήτων μου. Ελπίδα μου και κίνητρο του semipublicface είναι να μεταδίδεται η διάθεση και το κέφι από τον καθένα σε όλους μας.

 Λες;